برخی از جزایر اورکنی اسکاتلند می خواهند پس از 550 سال به نروژ بازگردند

مقامات جزایر دورافتاده اورکنی اسکاتلند که از نادیده گرفته شدن توسط سیاستمداران دور خسته شده اند، در حال بررسی راه حلی جدی هستند: پیوستن به نروژ، کشور اسکاندیناوی که بیش از 550 سال پیش آنها را به عنوان جهیزیه عروسی سلطنتی تحویل داد.

شورای اورکنی قرار است روز سه‌شنبه درباره گزینه‌های مدل‌های حکمرانی جایگزین، از جمله مطالعه پیوندهای شمالی مجمع‌الجزایر، که در حدود 10 مایلی شمال سرزمین اصلی اسکاتلند قرار دارد، بحث کند.

جیمز استاکن، رهبر شورا، گفت که این جزایر هم توسط دولت اسکاتلند، در 300 مایلی جنوب در ادینبورگ، و هم دولت بریتانیا در دورتر لندن، شکست خورده است.

مردم در خیابان اورکنی به سمت من می آیند و می گویند: کی قرار است مهریه را پس بگیریم؟ کی به نروژ برمی گردیم؟ استکان به بی‌بی‌سی گفت که یک وابستگی عظیم و یک ارتباط عمیق فرهنگی در آنجا وجود دارد. اکنون زمان آن است که آنچه ممکن است را کشف کنید.

نروژ فاصله دیپلماتیک خود را از مناظره حفظ کرد.

وزارت امور خارجه نروژ در بیانیه ای به آسوشیتدپرس گفت: این یک موضوع داخلی و قانون اساسی بریتانیا است. ما هیچ نظری در مورد این پیشنهاد نداریم.

اورکنی که مدت‌ها منطقه‌ای فقیر و وابسته به صنعت ماهیگیری غیرقابل پیش‌بینی بود، پس از کشف ذخایر بزرگ نفت در دریا در دهه 1960 رونق یافت. این جزایر با جمعیتی در حدود 22000 نفر، صنعت انرژی بادی پر رونق و بخش گردشگری رو به رشدی نیز دارند.

با این حال، استاکن گفت که اورکنی از حمایت کمتری از دولت اسکاتلند نسبت به سایر جوامع جزیره‌ای در شتلند یا هبرید دریافت کرد و به شدت به کشتی‌های جدید برای اتصال جزایر متعدد خود نیاز داشت.

هر بار که ما را تکذیب می کردند. او گفت: از ما خواستند صبر کنیم، از ما خواستند مطالعه دیگری انجام دهیم.

او افزود که ما واقعاً با حسادت به جوامع نروژ نگاه می کنیم، جایی که رویکرد کاملاً متفاوتی نسبت به مناطق دور افتاده و روستایی وجود دارد.

گزارشی به همراه پیشنهاد استاککان پیشنهاد می‌کند که اورکنی باید گزینه‌هایی از جمله وضعیت جزایر فارو، یک قلمرو خودمختار دانمارک را که بین اسکاتلند و ایسلند قرار دارد، بررسی کند.

گزینه دیگر تقلید از وابستگی های سلطنتی بریتانیا مانند جزایر کانال است که عمدتاً بهشت ​​های مالیاتی خودگردان هستند.

این گزارش اذعان می‌کند که هرگونه تغییر قانون اساسی بسیار دور است و احتمالاً به ترکیبی از طومارها، همه پرسی و قوانین دولت‌های اسکاتلند و بریتانیا نیاز دارد. دولت‌های ادینبورگ و لندن بر سر جاه‌طلبی دولت‌های اسکاتلند برای تبدیل کردن اسکاتلند به کشوری مستقل در خارج از بریتانیا اختلاف دارند.

همراه با شتلندها در شمال، اورکنی برای قرن ها تحت کنترل نروژی و دانمارکی بود تا اینکه در سال 1472 این جزایر به عنوان بخشی از جهیزیه عروسی مارگارت دانمارکی به پادشاه اسکاتلند جیمز سوم از تاج اسکاتلند گرفته شد.

لزلی برگر، معمار که به عنوان کنسول افتخاری نروژ در اورکنی خدمت می‌کند، گفت: در مکانی که خانه‌های 5000 ساله‌ای داریم که منظره‌شان را پر کرده‌اند، این داستان نسبتاً جدیدی برای ما است.

برگر گفت که هنوز روابط فرهنگی و شخصی قوی بین نروژ و اورکنی وجود دارد، جایی که هر 17 می، روز قانون اساسی نروژ با رژه جشن گرفته می شود. او گفت که نفوذ نورس به طور گسترده ای مشهود است، از نام مکان ها و نام های شخصی گرفته تا سنت. مگنوس، یک قطعه عالی از معماری قرون وسطایی است که در زمان اسکاندیناوی ساخته شده است.

ولیعهد نروژ هاکون و ولیعهد مته ماریت در سال 2017 از جزایر اورکنی بازدید کردند.

دولت بریتانیا آب سردی را روی ایده اجازه دادن به اورکنی برای ایجاد پیوندهای جدید با نروژ ریخت. سخنگوی نخست وزیر ریشی سوناکس، مکس بلین، گفت که مکانیسمی برای تغییر وضعیت اورکنی وجود ندارد.

اساساً ما به عنوان یک بریتانیای متحد قوی تر هستیم. او گفت که ما قصد تغییر آن را نداریم.