دیوان عالی برنامه های اقدام مثبت در هاروارد و UNC را لغو می کند

در نظر اکثریت، جان رابرتز، رئیس قاضی به طور خاص نگفت که سوابق قبلی نادیده گرفته شده است، اما در یک نظر موافق، قاضی محافظه کار کلارنس توماس گفت که پرونده گروتر “برای همه مقاصد نادیده گرفته شده است.”

رابرتز نوشت که هر دو برنامه “فقدان اهداف متمرکز و قابل اندازه گیری کافی برای توجیه استفاده از نژاد، ناگزیر از استفاده از نژاد به شیوه ای منفی، شامل کلیشه های نژادی، و فاقد نقاط پایانی معنی دار هستند.”

این تصمیم نمونه دیگری از دادگاه است که با اکثریت 6-3 محافظه کار، به اهداف دیرینه فعالان حقوقی محافظه کار دست می یابد. این امر پس از تصمیم لرزه‌ای در سال 2022 که Roe v. Wade را لغو کرد، تصمیم برجسته 1973 که حق سقط جنین را تضمین می‌کرد، دنبال می‌شود.

حکم دادگاه ضربه بزرگی به منتخب ترین دانشگاه ها است که می گویند برخی ملاحظات نژادی برای اطمینان از داشتن گروه های دانشجویی متنوع حیاتی است.

تعداد کمی از مدارس که دارای برنامه های پذیرش بسیار رقابتی هستند، بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند. آنها پیش بینی کردند که احکام علیه کالج ها منجر به کاهش قابل توجهی در ثبت نام دانشجویان اقلیت می شود و افسران پذیرش را ملزم به آزمایش طرح های جدید بی طرف نژادی می کند که برای مقابله با این تأثیر طراحی شده است. اکثر کالج ها تقریباً همه متقاضیان را می پذیرند و آنقدر تحت تأثیر قرار نخواهند گرفت.

در میان ده‌ها مؤسسه با سیاست‌های پذیرش که نژاد را در نظر می‌گیرند، دانشگاه ییل، دانشگاه براون، دانشگاه کلمبیا، دانشگاه پنسیلوانیا، دانشگاه شیکاگو و دانشگاه دارتموث هستند.

این تصمیم احتمالاً پیامدهایی فراتر از آموزش عالی، از جمله مدارس K-12 خواهد داشت، و فشار بیشتری را بر کالج‌ها وارد می‌کند تا برنامه‌های بی‌نظیر نژادی قابل اجرا را ارائه دهند که تنوع نژادی را ترویج می‌کند. این تصمیم همچنین می‌تواند منجر به چالش‌هایی در آینده برای برنامه‌های تنوع نژادی مورد استفاده توسط کارفرمایان شود، زیرا استدلال‌های مشابهی می‌تواند تحت عنوان هفتم قانون حقوق مدنی، که تبعیض در استخدام را ممنوع می‌کند، ارائه شود.

دولت بایدن همچنین هشدار داده است که تصمیم محدود کننده اقدام مثبت، بر ارتش ایالات متحده تأثیر منفی خواهد گذاشت، ارتش ایالات متحده به افسران واجد شرایط و متنوعی بستگی دارد که در آکادمی های نظامی مانند وست پوینت و همچنین دانشگاه های غیرنظامی آموزش دیده اند.

در تصمیمی در سال 2003، قاضی ساندرا دی اوکانر نوشت که برنامه های اقدام مثبت دیگر نباید تا سال 2028 مورد نیاز باشد. دادگاه پنج سال زودتر از آنچه پیش بینی کرده بود، پرده را پایین کشید.

اقدام مثبت که برای خنثی کردن تبعیض تاریخی معرفی شده است، سال‌ها یک موضوع بحث‌انگیز بوده است، که به‌شدت توسط مؤسسات آموزشی و شرکت‌های آمریکایی به‌عنوان حیاتی برای ارتقای تنوع حمایت می‌شود و محافظه‌کاران آن را محکوم می‌کنند که مخالف این ایده است که برابری نژادی به این معنی است که با همه نژادها به طور یکسان رفتار می‌شود.

هر دو چالش توسط گروهی به نام دانشجویان برای پذیرش منصفانه به رهبری اد بلوم، فعال محافظه‌کار مطرح شد.

بحث حقوقی که به تصمیم اخیر منتهی شد با رای دیوان عالی سال 1978 که در آن قضات سهمیه های نژادی را ممنوع کردند، اما در را برای برخی ملاحظات نژادی باز گذاشتند، حل نشد. سپس به تصمیم گروتر در سال 2003 منجر شد، که مجدداً با اکراه برخی از برنامه‌های اقدام مثبت را مجاز کرد.

در سال 2016، آخرین باری که دادگاه عالی در مورد اقدام مثبت رای داد، قضات با 4 رای به 3، قوانین پذیرش در دانشگاه تگزاس در آستین را با اندک رای تایید کردند و آنتونی کندی، قاضی محافظه کار، که از آن زمان بازنشسته شده است، رای تعیین کننده را به صندوق انداخت. .

پس از اینکه دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا سه قاضی محافظه کار را منصوب کرد، دادگاه به سمت راست تغییر مکان داد. انتصاب پرزیدنت جو بایدن به جکسون، تعادل ایدئولوژیک دادگاه را تغییر نداد، زیرا او جایگزین قاضی لیبرال استفان بریر شد. از آنجایی که جکسون در طول دعوا در هیئت ناظران هاروارد خدمت می کرد، او خود را از آن پرونده کنار گذاشت و فقط در مناقشه کارولینای شمالی شرکت خواهد کرد.

گروه بلومز استدلال می کند که هر گونه در نظر گرفتن نژاد در پذیرش کالج هم بر اساس عنوان ششم و هم بر اساس قانون اساسی غیرقانونی است. آنها گفتند که سیاست پذیرش UNC علیه متقاضیان سفیدپوست و آسیایی تبعیض آمیز است و سیاست هاروارد علیه آسیایی ها تبعیض قائل است. در هر دو مورد، دادگاه های بدوی به نفع دانشگاه ها رای دادند.

در دفاع از سیاست‌های خود، دانشگاه‌ها و حامیان آن‌ها، از جمله دولت بایدن، گروه‌های حقوق مدنی، کسب‌وکارها و رهبران نظامی سابق، استدلال کرده‌اند که کنار گذاشتن فردی بر اساس نژاد کاملاً متفاوت از تنوع طلبی در دانشگاه است. دانشگاه ها می گویند که نژاد تنها یک عامل است که به عنوان بخشی از تجزیه و تحلیل گسترده و فردی هر متقاضی در نظر گرفته می شود.

کسانی که از اقدام مثبت دفاع می کنند، گفته اند که سیاست های بی طرف نژادی با هدف دستیابی به تنوع اغلب شکست می خورند و منجر به کاهش ثبت نام سیاه پوستان و اسپانیایی ها می شود. مخالفان به مثال‌هایی در 9 ایالت اشاره می‌کنند که قبلاً این عمل را ممنوع کرده‌اند، به‌عنوان مدرکی مبنی بر اینکه در نظر گرفتن نژاد بی‌ربط است.