لباس های ورزشی ویمبلدون زنان و جام جهانی برای تغییر

دو مورد از بزرگ‌ترین رویدادهای ورزشی تابستان امسال به لطف تغییرات کوچک اما قابل توجهی که به ستاره‌های زن این امکان را می‌دهد تا تنها بر عملکرد خود تمرکز کنند و از نشت پریود نترسند، کمی متفاوت به نظر می‌رسند.

ویمبلدون که به‌خاطر کد لباس پوشیدن کاملا سفیدش معروف است، برای اولین بار به تنیسورهای زن اجازه داد زیر شلواری تیره بپوشند، تغییری که پس از سال‌ها شکایت از سوی بازیکنان فعلی و سابق که می‌گفتند منشا نگرانی‌های غیرضروری است، رخ داد.

لباس‌های سازگار با آب و هوا نیز در فوتبال زنان مورد توجه قرار گرفته‌اند، درست در زمان جام جهانی استرالیا و نیوزلند که اواخر این ماه برگزار می‌شود و چندین تیم از شورت‌های سفید سنتی کنار گذاشته شدند.

این تغییرات چگونگی تأثیر قاعدگی بر زنان ورزشکار را روشن می کند و همچنین وضعیت رو به رشد زنان را به عنوان ستاره های جهانی منعکس می کند.

کوکو گاف، ستاره تنیس ایالات متحده، هفته گذشته گفت که این تغییر مطمئناً استرس زیادی را از من و سایر دختران حاضر در رختکن دور خواهد کرد.

گاوف به شبکه تلویزیونی انگلیسی اسکای نیوز گفت: من سال گذشته در ویمبلدون پریود شدم و بسیار استرس زا بود. (اسکای نیوز متعلق به Comcast، شرکت مادر NBC News است.)

ویمبلدون، قدیمی‌ترین و معتبرترین تورنمنت تنیس جهان، مدت‌هاست که سخت‌ترین قوانین لباس را در این بازی دارد و در سال 2014 آن را سخت‌تر کرد و حتی پوشیدن لباس‌های سفید و کرم و همچنین هرگونه لباس زیر را که کاملاً سفید نباشد، ممنوع کرد. یک حاشیه تک رنگی که از 0.4 اینچ بیشتر نباشد.

برای سال‌ها، اسباب‌بازی‌ها داستان‌هایی از اضطراب هنگام بازی کاملاً سفید در دوران قاعدگی به اشتراک می‌گذارند، یا حتی مجبور هستند با مصرف قرص‌های ضدبارداری به طور کامل پریود خود را رد کنند تا از بررسی مداوم ته سفیدشان در مقابل میلیون‌ها بیننده در سراسر جهان جلوگیری کنند. جهان

بازیکنان برای مقابله با هر گونه شرایط اضطراری چندین استراحت توالت در مسابقات دارند که می تواند چندین ساعت طول بکشد. اما فشار برای تغییر سال‌هاست که در حال افزایش است.

شما لباس زیر پریود دارید که به شما کمک کند، اما هنوز در پس ذهن شماست. گاوف گفت: گاهی اوقات وقتی به حمام می روید باید از حمام استفاده کنید، اما گاهی اوقات من به دستشویی می رفتم تا مطمئن شوم چیزی نشان داده نمی شود.

در هفته اول ویمبلدون امسال، چندین بازیکن با زیرپوش تیره بازی کردند، از جمله قهرمان سال گذشته النا ریباکینا.

کهنه سربازان تنیس از جمله بیلی جین کینگ، که از برابری جنسیتی در این ورزش حمایت می کند، و مربی جودی موری، مادر اندی موری ستاره بریتانیایی، نیز در مورد اضطراب و حتی آسیب هایی که یک کد لباس کاملا سفید می تواند باعث ایجاد بازیکنان زن شود، صحبت کرده اند.

ژوئیه گذشته، گروهی از معترضان زن در خارج از ویمبلدون، در حالی که بنرهایی با مضمون: به شیطان، زیر دامن های سفید پوشیده بودند، شلوارک قرمز رنگ پوشیدند.

ورزشکاران زن نخبه سعی کردند گفتگو را به سمت بسیاری از ورزش های دیگر هدایت کنند، همچنین دوندگان، شناگران و گلف بازان که در مورد اینکه چگونه درد و گاهی اوقات خستگی ساده ناشی از قاعدگی بر عملکرد آنها تأثیر می گذارد صحبت می کردند.

دکتر آنیتا بیسواس، دکتر آنیتا بیسواس، پزشک اصلی مسابقات ویمبلدون و رئیس بخش بهداشت و معرفی، گفت: برای مدت طولانی، دوره‌ها یک موضوع تابو در ورزش باقی مانده‌اند، علی‌رغم اینکه بخشی طبیعی از فیزیولوژی زنان است و چیزی که نیمی از جمعیت ما هر ماه تجربه می‌کنند. ورزشکاران زن به موسسه ورزش انگلستان.

بیسواس گفت که او سال گذشته تغییر کد لباس را به برگزارکنندگان ویمبلدون پیشنهاد داد و با اشتیاق مورد استقبال قرار گرفت.

او به ان‌بی‌سی نیوز گفت: هنگامی که به مردم توجه می‌کنید که این کار زنان را در وضعیت نامساعدی قرار می‌دهد، که باعث ایجاد اضطرابی می‌شود که ضروری نیست، مردم مایلند این تغییر را ایجاد کنند، که عالی است.

تغییرات مشابهی در کد لباس متناسب با دوره زمانی در فوتبال زنان و راگبی نیز آغاز شده است.

شیرهای انگلیس، تیم ملی فوتبال زنان که سال گذشته با پایان دادن به تلاش طولانی کشور برای کسب افتخار قهرمانی اروپا به شهرت رسید، اکنون برای جام جهانی که اواخر این ماه آغاز می شود، شورت سفید خود را با آبی عوض کرده اند.

یکی از درخشان‌ترین ستاره‌های تیم، فوروارد بث مید، سال گذشته گفت: داشتن یک تیم کاملاً سفید بسیار خوب است، اما گاهی اوقات در زمان ماه عملی نیست.

نیوزلند، یکی از میزبانان جام جهانی، نیز به عنوان بخشی از یک حرکت جهانی برای پوشیدن شلوارک سفید برای ورزشکاران زن، از لباسی کاملا سفید استفاده کرد.

چندین باشگاه فوتبال در انگلستان و ایالات متحده اخیراً به لباس‌های مناسب‌تر روی آورده‌اند، در حالی که تیم ملی راگبی زنان ایرلند اعلام کرد که امسال در پاسخ به بازخورد بازیکنان در مورد اضطراب پریود، از شورت‌های سنتی سفید فاصله گرفته است.

تانیا مارتین، رئیس بینش زنان در ورزش، یک موسسه خیریه مستقر در لندن که برای مقابله با نابرابری های جنسیتی در ورزش کار می کند، گفت: این یک تغییر واقعاً خوشایند است. زیرا باید بدانیم که زنان و دختران نیازهای منحصر به فردی از مردان و پسران دارند.

مارتین گفت که این که ورزشکاران زن نخبه هنوز باید نگران نشت و شرمساری احتمالی باشند در این روزگار واقعاً مضحک است.

او اضافه کرد که از هر 10 دختر نوجوان، 7 نفر از هر نوع ورزش و ورزش در دوران قاعدگی خودداری می کنند. ما نمی توانیم انتظار داشته باشیم که ورزشکاران زن ورزشکار حرفه ای شوند و در مورد بدن خود صحبتی نداشته باشند.

بیسواس گفت که از آنجایی که علاقه به ورزش زنان در سال های اخیر افزایش یافته است، زمان و پول بیشتری برای یافتن راه هایی برای بهترین عملکرد زنان سرمایه گذاری شده است و لباس ورزشی تنها یک راه است.

بیسواس گفت که محققان اکنون به جنبه های زیادی از فیزیولوژی زنان و اینکه چگونه لباس های فرم می تواند عملکرد و عزت نفس آنها را بهبود بخشد، از جمله مواردی مانند حمایت بهینه از سینه و لباس ورزشی که از بی اختیاری ادرار محافظت می کند، که بسیاری از ورزشکاران نخبه را تحت تاثیر قرار می دهد، نگاه می کنند.

او گفت که برخی از این مسائل چیزهایی هستند که مردان مجبور نیستند به آنها فکر کنند، یعنی هیچکس به این چیزها فکر نکرده است.

بیشتر ورزش‌ها به طور سنتی حول بدن مردان طراحی شده‌اند و برای دهه‌ها نحوه رقابت زنان را نیز تعیین می‌کردند.

سارا زیپ، دانشیار مدیریت ورزشی در Mount St. می‌گوید: میراث‌های زیادی از آنجا وجود دارد که در آن زنان به همان شیوه مناسب نیستند. ماری و بنیانگذار Power to Play، Period، یک برنامه آموزش سلامت دوره قاعدگی برای مربیان و ورزشکاران.

زیپ گفت: «ورزش کاری است که شما با بدن خود انجام می دهید، و زمانی که بدن شما در وضعیت خاصی در طول چرخه خود قرار دارد، ممکن است به تغییراتی نیاز داشته باشید، ممکن است به حمایت دیگری نیاز داشته باشید. این یک چیز فلسفی نیست. این یک موضوع عملی است.

زیپ و مارتین گفتند که این موضوع همچنین به فقدان آموزش عمومی و آگاهی در مورد قاعدگی در میان مردان در موقعیت‌های تصمیم‌گیری تاثیرگذار در لیگ‌ها و سازمان‌های ورزشی جهانی مربوط می‌شود.

مارتین گفت: “این واقعیت که ما در سال 2023 هستیم و برای مشاهده تغییرات در قوانین مربوط به کیت ها و مقررات دوره و محصولات و مواردی از این دست مدت زیادی طول کشیده است، نشان می دهد که واقعاً تجربه ای زنده از زنان در این سازمان ها وجود ندارد.”

او افزود: برای اینکه واقعاً شاهد یک تغییر فرهنگی و سیستمی در ورزش زنان باشیم، باید شاهد رهبری زنان بیشتر باشیم و اطمینان حاصل کنیم که نیازهای زنان و دختران در همه سطوح وجود دارد.